Kalp ağrımadan beden yönünü değiştirmez, istikâmetini bulamaz. Kalpte sızı yoksa, geri dönüş hayaldir. “يتوجع”: Arapçada sadece "acı hissetmek" değil, kalbin yanışıyla inlemek mânâsını da barındırır. Kalbi yanmayanın, Mevlâ’ya yönelişi hakiki değil, sözden ibaret kalır. Bu noktada Tevbe, Terk ve Azimden oluşmaktadır. Ancak bu ikisi teessürün, yani “iç yanışın” çocuğudur. Ve o iç yanış da yakînin, yani kesin bilginin meyvesidir. İşte böylece iman; nurdan, yanıştan ve yönelişten müteşekkildir.
Hülasât’ül- kelâm: Sızının olmadığı yerde sadakatten bahsedilemez.
KZ
♥️Gönlünüze yüreğinize halinize sağlık…yazılarınız pusula gibi😍Pusulanın gösterdiği Yol açık ve uzun görüş menzili bayağı net bir şekilde görülüyor.
YanıtlaSil