Bak bakalım, sen Hak ve hakikate mi razısın, yoksa sahte ve yalan olana mı?Unutma… Kime razı isen, onunla haşrolacaksın. Sahte olanla hemhâl olan, sonunda sahte olanla beraber mahvolur. Lâkin hakikate râm olan, nurdan bir cevhere dönüşür. Çünkü rızâ, bir imzadır; kalbin attığı mühürdür. Kime attıysan, o senin âkıbetindir.
Zira gönül neye râm olursa, orada yeşerir. Tıpkı tohuma benzeyen muhabbet gibi…
“Âşık, mâşûkunu sevmez aslında. Onun kendi gönlündeki hayâldir sevdiği.” — Mevlânâ
Muhabbet kelimesinin kökü “ḥabbe”dir; o da “tohum” mânâsına gelir. Şimdi bu sözdeki hikmete nazar eyle:
Düşün ki bir “ḥabbe”, yani küçücük bir tohum;
• Toprağa düşer,
• İçinde bin yıllık bir sır taşır,
• Susuz kalırsa çürür,
• Su bulursa çiçeklenir,
• Güneş görmezse soluk olur,
• Gönül bulursa aşk olur.
İşte muhabbet de öyledir: Kalpte saklı durur.
Kimi zaman rüzgârla bir gönle uçar, kimi zaman bir bakışla, kimi zaman bir sözle gelir…
Lâkin illâ ki bir yankı bulur. Çünkü her sevda, başkasında kendi sesini duymaktır.
KZ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder